อรุณสวัสดิ์แม่สะเต ภาพการเดินทางขึ้นดอยของครูเมื่อวานนี้ //ถึงกับทรุดเลยทีเดียว-..-//แต่สู้ตายค่ะ
ลุงคนนี้เห็นครูสาว2 คน พยายามลากรถออกจากหลุม (กว่าลุงจะมาถึงที่ครูลากรถ ครูสาว2 คนช่วยกันลากจนออกจากหลุมมาได้) แต่ที่ไหนได้ ลุงคนนี้ลากลงหลุมใหญ่กว่าเดิมอีก โอ้ยยยย แต่ก็ขอบคุณน้ำใจคุณลุง ไม่งั้นครูคงเหนื่อยกว่านี้ แน่ๆ >__<
การเดินทางขอวครูดอย ต้องมีเทคนิคในการขับขี่ที่เหนือขั้นกว่าดอยอื่นๆ เนื่องมาจาก ดอยแม่สะเต ต้องบุกป่า ฝ่าดง ลุยน้ำ ดิน โคลน เอาเป็นว่า เละ อ่าค่ะ ...แต่พวกเราก็สามารถ เดินทางมาถึงโรงเรียนได้ด้วยความปลอดภัยดี(อาจเจ็บตัวนิดๆกน่อยๆ ไม่ไม่เป็น สีทนด้ายยย) ... ก็เพราะเด็กน้อยเฝ้าครูตาละห้อย อยู่บนดอยรอคอยการศึกษา ^^
ผู้อำนวยการ ผู้ชำนาญการพิเศษในการเดินทาง ...ขนาดเชี่ยวชาญก็ยังลื่นปื๊ด ลื่นปื้ด..
แต่ท่านก็ไม่ย่อท้อ เดินทางต่อไป ตราบใดที่ใจยังมีพลัง ไม่ว่าอายุจะมากขึ้นแค่ไหน ก็ยังสู้ และเต็มใจจะฝ่าฟัน เพื่อสร้างความฝันของเด็กดอย... ผอ พงษ์วิศรุต ^^
แต่ท่านก็ไม่ย่อท้อ เดินทางต่อไป ตราบใดที่ใจยังมีพลัง ไม่ว่าอายุจะมากขึ้นแค่ไหน ก็ยังสู้ และเต็มใจจะฝ่าฟัน เพื่อสร้างความฝันของเด็กดอย... ผอ พงษ์วิศรุต ^^
ความสุขทางใจ คือการได้ให้ ได้แบ่งปัน ...สิ่งของเหลือใช้ หรือไม่ใช้แล้วของท่าน สามารถนำมาแบ่งปัน บริจาคแก่เด็กๆและชาวบ้านบนดอยแม่สะเตได้นะคะ //ขอบพระคุณธารน้ำใจ ที่หลั่งไหลมาอย่างไม่ขาดสาย ดังสายฝนที่ชโลมไปทั่วกาย สุขสบายรื่นรมย์หทัยชน ^^
ครูดอย Fighting..!!!
